als serieuze student kwam ik altijd braaf voor de training opdagen. maar het huiswerk voor deze specifieke les, heb ik steeds voor me uit weten te schuiven. tot vandaag.
““If you resonated with this message and you feel it’s important: share it. It’ll be a nice exercise… And never stop seeking.””
Twee jaar geleden, op 17 mei 2021, stuurde ‘ik’ mijn moeder een e-mail in antwoord op haar vraag wat ik voor mijn verjaardag wilde hebben, die eerder die week samen met familie was gevierd. Het was een traditie geworden om voor mijn verjaardag samen te gaan shoppen: nieuwe kleren, schoenen; spullen! Een hobby die mij door haar met de paplepel was ingegoten, maar die mijn interesse niet meer kon aanwakkeren. Sterker: ik was al een eindje op weg op mijn ‘White Path’ en voelde weerstand bij de gedachte alleen al om me tussen winkelend publiek te moeten begeven op zoek naar meer van ik niet nodig had. Wat ik nodig had was meer van minder.
gewoon
Op dit ‘witte pad’ dat ik was ingeslagen sinds ik in 2016 het roer van mijn leven begon om te gooien, liet ik me inspireren door mensen die het ook ánders deden. Mensen zoals mijn broer D. die al heel veel eerder doorhad dat ‘my way or the corporate way’ allesbehalve zaligmakend was. Via omzwervingen langs onder andere: drugs, Scientology, Landmark en Shambala, liet D. mij medio 2012 via een e-mail weten dat hij zijn toevlucht zou nemen tot het Boeddhisme. Dat was in de tijd dat ik hem nog vurig probeerde te overtuigen van de zin van ons familiecredo: ‘Doe maar normaal dan doe je al gek genoeg’. Ik kan er nu om lachen, maar vond het destijds oprecht zorgelijk dat hij het zichzelf zo onnodig moeilijk maakte in het leven. Ik adviseerde hem dan ook regelmatig om ‘gewoon’ een baan te zoeken, ‘gewoon’ geld te verdienen en ‘gewoon’ beter voor zichzelf te zorgen.
Maar luisteren naar zijn zus was nooit de forte geweest van deze twee jaar jongere broer. En gelukkig maar. Hij bleef ‘gewoon’ zijn eigen ding doen, op zijn eigen ‘normale’ manier. Hij ging reizen, deed allerlei cursussen en trainingen, verhuisde talloze malen van binnen naar buitenland en weer terug en bleef mij wenken met inspirerende video’s en geestverruimende inzichten van monniken, sjamanen, spirituele zieners en schrijvers en YouTube-ers, die hij me via e-mail toezond.
15 jaar
Grappig genoeg stond ik veel eerder dan D. open voor ‘het paranormale’, persoonlijke ontwikkeling en spirituele groei. Mijn boekenkast had zich, sinds ik op mijn twaalfde Thorwald Dethlefsen’s ‘The Challenge of Fate’ had gelezen, gestaag uitgebreid tot een collectie die zich wist te meten met het breed gesorteerde schap ‘Esoterie’ van de Bijenkorf-boekenafdeling. Maar terwijl D. zijn zoektocht tot een leidend principe had gemaakt in zijn leven en spiritualiteit deed, was ik gewoon een hardwerkende, zelfstandige, single moeder die haar succesvolle lifestyle deed. Spiritualiteit deed ik ook, maar vooral er naast.
Op 26 juli 2015 zat er tussen mijn berichten één van D. met de titel: Deze video scheelt je 15 jaar spiritueel zoeken :). Het was er één van Bentinho Massaro, waar ik nog nooit van had gehoord. En omdat de link naar de video het niet meer doet, weet ik niet meer welke video het was. Het enige dat ik me herinner was dat ik gegrepen werd door wat er gezegd werd en vooral het feit dat ik daar toen nagenoeg niets van begreep.
Het intrigeerde me dat deze zeker 15 jaar jongere gast, zoveel volwassener en wijzer was dan nagenoeg iedereen die ik kende of tijdens mijn parttime-spiritualisme was tegengekomen. Deze Bentinho Massaro kwam op mij over als de reïncarnatie van een eeuwenoude wijsgeer in een aantrekkelijke, verfrissende, nieuwe verpakking. En ook al begreep ik aanvankelijk niet veel van wat hij zei, vond ik zijn boodschap kraakhelder. Zoals een perfecte Hollandse lentedag: zonnig, een klein briesje en geen vuiltje aan de strak blauwe lucht. Door dat gevoel sprong ik ‘aan’ en ben ik me sindsdien meer gaan verdiepen in zijn werk. Ik wilde exact weten waar dit over ging.
Geen zorgen
Bentinho was niet de eerste ‘leraar’ die mijn pad kruiste op zoek naar mijn eigen waarheid en een beter begrip van de werkelijkheid en hij is ook niet de laatste. Maar hij is wel de eerste die me door de jaren heen veelvuldig tot tranen heeft geroerd omdat hij de kwaliteiten ‘Zuiverheid’ en ‘Moed’ onwankelbaar aan de dag weet te leggen en voorleeft in een zeldzaam onbaatzuchtige vorm van dienstbaarheid aan anderen. Het zijn mijn ervaringen van die kwaliteiten in actie, die mij gaandeweg steeds dichter bij brachten van wat ik mijn ‘roeping’ noem.
“Ik geloof dat er geen betere manier is om te leren dan om het leven aan te gaan zoals het komt. Het alternatief is ‘spijbelen’ en ik zie dagelijks van dichtbij dat dat je daar een dure rekening voor betaalt. ”
Toen ik in de aanloop naar mijn verjaardag op 11 mei 2021 de aankondiging zag van Bentinho’s Yucatán Retreat, die zou starten op 22 mei, besloot ik me aan te melden en schreef mijn moeder op 17e mei deze e-mail:
Hoi Mam,
Ik heb over een verjaardagscadeau nagedacht en gevonden wat ik graag wil hebben:
Een drie maanden membership van No Limits Society van Bentinho Massaro. Dat kost $ xxx per maand. Als ik me daarvoor aanmeld dan kost de online trip naar Yucatán nog maar $ xxx . In totaal in Euro: € xxx X 3 + xxx = € xxx. Een betere investering in mij kan ik niet bedenken op dit moment :-))
Tot slot:
Maak je geen zorgen. Ik weet dat je dat af en toe wel doet. En ook dat dat komt omdat ik de dingen anders doe in mijn leven dan voorheen. En anders ook dan jij. Maar ik begin eindelijk echt ‘het leven’ te ontdekken en wie/wat ik werkelijk ben. Ik begin mijn eigen pad te ontdekken, maar dat pad valt niet langer te bewandelen in make-up, jurkjes en hoge hakken die moesten verhullen voor de buitenwereld hoe het echt met me gaat. Natuurlijk kan het zijn dat je zondag iets merkte aan me, omdat het wel zware tijden zijn met M. Maar ik had geen zin om daarover te gaan zitten klagen. En ook niet om mijn best te doen om te verbloemen hoe ik me voel.
Ik loop al ruim 12 jaar mee met hem en deze chronische ziekte (RR: verslavingsproblematiek). En hoe moeilijk en pijnlijk dat vaak ook is: het heeft me óók heel veel gebracht - en niet in de laatste plaats een fantastische dochter. Ik sta hem bij, maar help ook en vooral mijzelf en B. Het leven is een leerschool en ik geloof dat er geen betere manier is om te leren dan om het leven aan te gaan zoals het komt. Het alternatief is ‘spijbelen’ en ik zie dagelijks van dichtbij dat dat je daar een dure rekening voor betaalt.
Enfin, het helpt dat er verlichte geesten rondlopen op deze planeet, die een hoop zoek- en leerwerk gedaan hebben, waardoor ik mijn leerproces mogelijk kan versnellen. Wil jij me bellen als je e.e.a. gaat bestellen? Dan doen we het samen even.
I love you, dikke kus,
R
Na afloop van de Yucatán Retreat ben ik vervolgens een jaar lang lid geweest van No Limits Society (NLS). Een jaar dat achteraf life changing is gebleken, omdat ik mijn ‘roeping’ vond: People Being Courageous. Ik leerde wat het betekent om een roeping te hebben of ‘geroepen te worden’ én wat me in het kader van die roeping te doen staat. Dat doen nam ik aanvankelijk heel letterlijk. Dus ontwikkelde ik er in 2022 een programma voor: A Course in Courage. Inmiddels weet ik dat het met een roeping nét even iets anders werkt, maar het onderzoeken van ‘moed’ heeft in belangrijke mate bijgedragen om de stappen te kunnen zetten die nodig waren in de steeds ingewikkelder wordende situatie met M. waarin angst toen nog steeds de nodige troeven in handen had.
NIETS
1 juli 2022 heb ik NLS verruild voor deelname aan het women-only mentorship-programma ‘The Light Touch’ dat werd geïnitieerd door twee van Bentinho’s teamleden die ik gaandeweg dat jaar in NLS had leren kennen en in mijn hart gesloten had. Ik was het aangegaan omdat ik wist dat ik het support en de reflecties van gelijkgestemde vrouwen goed kon gebruiken bij de stappen die gezet wilden worden. Het was een intensieve periode waarin we, met 20 gelijkgestemde vrouwen uit alle windstreken, alles aanraakten wat zich bij voorkeur schuilhoudt in het donker. Het waren zes maanden die in het teken stonden van openheid, eerlijkheid, verbondenheid en bekrachtiging. En magie: want de energie die vrijkomt als vrouwen hun hart openstellen naar elkaar en hand in hand gaan lopen… is van een ongekend helende, transformatieve kracht.
Van die magie kreeg ik een glimp toen één van de deelnemers (met wie ik overigens al een magische connectie had vóór het programma) me haar Amsterdamse appartement aanbood. Dat was toen de hel met M. medio oktober vorig jaar losbarstte en ik zo 1,2,3 geen uitweg zag. Ik moest een tweede keer herinnerd worden aan dit aanbod voordat ik op 1 november 2022 uiteindelijk de sleutel van haar appartement in ontvangst nam. Ze zeggen wel: liefde maakt blind, maar omdat angst alles donker maakt, zie je ook alles behalve scherp.
Hoewel ik me verlost voelde en ongelofelijk dankbaar was voor dit raam dat werd opengezet, toen er een deur sloot, kostte het me nog ruim vier maanden voordat ik het grote ‘NIETS’, waar ik jarenlang reikhalzend naar had uitgekeken, recht in de ogen kon kijken en uiteindelijk wist te omhelzen.
LEVENSWERK
Dat laatste lukte pas toen ik een paar weken geleden de opnamen van de Yucatan Retreat nogmaals terug ging kijken en herinnerd werd aan mijn roeping en belangrijker: het trouw blijven aan mijn roeping - wat een wereld van verschil maakt.
Vanmorgen voelde ik me geroepen om te schrijven. Iets wat ik de laatste maanden veel heb gedaan, maar waarvan ik ondanks mijn voornemen, nauwelijks iets heb gedeeld. Op de één of andere manier vloog ik gaandeweg het schrijven steeds alle kanten op en kreeg ik mijn verhalen niet ‘rond’. Een combinatie van gebrek aan zuiverheid (of authenticiteit) en moed, zo viel mij binnen toen ik gisteren de geest kreeg om nog maar weer eens naar mijn favoriete aflevering van Bentinho’s ‘Mirror Talks’ podcast te luisteren: ‘The Courage of Authenticity’. Deze aflevering, feitelijk de eerste in een reeks van 13, representeert voor mij wat zuivere moed of moedige zuiverheid in potentie IS. Ik ken ‘m niet uit mijn hoofd, maar wist al wel voordat ik ervoor ging zitten, dat ik dit keer niet aan het ‘huiswerk’ zou kunnen ontsnappen zoals mij dat meerdere keren ervoor wél was gelukt.
Het is aan het einde van de sessie dat Bentinho’s sidekick, Cory (en mede initiatiefnemer van The Light Touch Mentorship) aan Bentinho vraagt:
“Do you have any homework that you would suggest for people to take on for this session?”
Hierop antwoordt hij:
“If you resonated with this message and you feel it’s important: share it. It'll be a nice exercise… And never stop seeking.”
Enfin, bij deze!
Mijn huiswerk zit erop. Althans, voor dit moment, want in zekere zin is dit huiswerk mijn levenswerk en dus voorlopig nog niet klaar.
A nice exercise, indeed 😉.