15 | Na bijna vijftig jaar heeft de stapel van verwachtingen, patronen en sprookjes rondom onze vader-en-dochter-relatie plaatsgemaakt voor wat eenvoudigweg is. In deze blog deel ik de brieven die het slotstuk vormen van onze briefwisseling, maar die tegelijk een nieuw begin markeren: een contact met mijn vader dat vrij is van oude verhalen en verrassend moeiteloos in z’n eenvoud. Wat rest, is niet wat had moeten zijn, maar wat zich nu vanzelf aandient.